TV Most

On je u intervjuu za današnju "Politiku" ukazao da trenutno Hrvatska od Srbije potražuje kulturna dobra koja su spasena iz srpskih pravoslavnih manastira i crkava u Hrvatskoj.

"Obnova srpskog kulturnog blaga u Hrvatskoj ide sporo i u zavisnosti od tog tempa realizuje se povraćaj", rekao je Vukosavljević.

"Sa stanovišta Ministarstva kulture i informisanja može se reći da sa razumnim optimizmom gledamo na nastavak procesa povraćaja kulturnog blaga i saradnju sa hrvatskom stranom po tom pitanju", dodao je on.

Prema njegovim rečima, najveći deo kulturnih dobara iz srpskih manastira i crkava, koja Hrvatska potražuje, čini riznica manastira Krka, odnosno dobra iz Dalmatinske eparhije, ali na utvrđenom spisku su i dobra koja pripadaju eparhijama Pakračko-slavonskoj i Osječkopoljskoj i baranjskoj.


To kulturno blago čine ikone i knjige, ali i drugi bogoslužbeni predmeti čiji je vlasnik upravo Srpska pravoslavna crkva.

"Svi drugi predmeti koji su pripadali zbirkama muzeja, ili drugim javnim kolekcijama, vraćeni su u periodu od 2001. do 2015. godine, kao što je materijal iz gradskog muzeja u Vukovaru, uljučujući i arheološki materijal iz Vučedola, celokupan spaseni fond iz Galerije umetnosti i Zbirke Bauer, ukupno oko 20.000 predmeta", kaže Vukosavljević.

On dodaje da su vraćeni i delovi ikonostasa iz Dalja, Bobote, Krke, kao i sav materijal iz manastira Krupe, jer su tamo ostvareni adekvatni uslovi zaštite, a uz prethodnu saglasnost Svetog sinoda Srpske pravoslavne crkve.

Upitan za probleme u praktičnom smislu, ministar je rekao da trenutno najviše brine stanje manastira Krka.

"U toku je rešavanje pitanja riznice koja je uslov za povraćaj kulturnih dobara dok je problem sa prokišnjavanjem krova rešen. Zadovoljni smo obnovom Vladičanskog dvora u Pakracu zajedno sa Sabornom crkvom Sv. Trojice, kao i sa ponovim oživljavanjem manastira SPC u Eparhiji pakračko-slavonskoj, poput Orahovice, Pakre, Sv. Ane i drugih", rekao je Vukosavljević.

On je istakao da pregovaračko poglavlje 26 nema nikakve veze sa ovim pitanjem i da ne postoji razlog da se Evropsak unija bavi tim pitanjem kada postoji uspostavljen bilateralni mehanizam koji funkcioniše.